* Yemek yemeyi reddeden çocuğa ısrar etmeyin. Yemek yememe nedenini araştırın.
* Her çocuğun yemek yeme miktarı vardır. Yiyebileceğinden fazlasını vermeyin.
* Aynı saatlerde ve bütün aile bireyleriyle birlikte sofraya oturarak yemek yemeye özen gösterin.
* Yemek öncesinde çikolata, cips gibi abur cubur vermeyin.
* 10-15 dk. öncesinden yemek saatini haber verin. Oyuna dalan çocuk acıktığını farketmeyebilir ve yemek istemediğini söyleyebilir.
* Yemek saatinin stressiz geçmesine özen gösterin.
* Yemek sırasında üzücü ve çocuğu rahatsız edici olaylardan konuşmayın, yaramazlıklarını anlatmayın, tartışmayın.
* Yemek yemenin doğal bir ihtiyaç olduğunu öğrenmesine fırsat tanıyın. Yemesi konusunda ısrarcı olmayın. Yalvarmak, ikna etmeye çalışmak, rüşvet teklif etmek gibi yanlış tutumlara girmeyin. Çocuk yemek yemeyi isteklerine ulaşmak için kullanabilir.
* Çocuğunuzun kilosu ve yediği miktar konusunda hassas davranmayın. Çocuklar bunu hisseder ve inatlaşma içine girebilirler.
* Yemeğini bitirmediği takdirde bir sonraki öğüne kadar beklemesi gerektiğini söyleyin ve sonraki öğüne kadar yiyecek bir şey vermeyin.
* Birkaç öğün az yemenin kilo kaybına neden olabileceği düşüncesinden kurtulun.
* 2,5-3 yaşından itibaren yemeğini kendi başına yemesi için fırsat verin.
* Yemek seçen çocuğunuza karşı anlayışlı olun. O gıdanın yerine geçebilecek başka gıdalar bulmaya çalışın. Alması gereken gıdaları değişik biçimlerde sunun.
* Çocuğunuzu yemek seçtiği, yavaş yediği, yerken döküp saçtığı için eleştirmeyin ve cezalandırmayın.
* Yemek sırasında masaya kitap, oyuncak getirmek, çocuğu eğlendirmeye çalışmak yemek alışkanlığının kazanılmasını olumsuz etkiler. Yemek saati anne babanın çocukla aşırı ilgilendiği bir zaman dilimi olursa yemek yeme süresi giderek uzar ve çocuk her öğünde bunları bekler.
* Tv. karşısında yedirmeyin, yemesine izin vermeyin. Çocuk ne yediğini, ne kadar yediğini, doyup doymadığını anlamadan yer.
Duygu Çataltaş Sıpçıkoğlu
Pedagog / Psikolojik Danışman
